Αν κάτι δε λείπει σχεδόν ποτέ από το σπίτι της μαμάς μου είναι αυτά τα παξιμαδάκια γλυκανίσου, τα οποία ενίοτε συνοδεύουν τον καφέ της και συστηματικά αποτελούν μέρος του πρωινού του μπαμπά. Δε λέω, κι εγώ τα τρώω για πρωινό βουτώντας τα σε κρύο γάλα, αλλά γενικά αποφεύγω να τα έχω στο σπίτι μου, γιατί αποτελούν πειρασμό.
Η αλήθεια είναι ότι όποιος τα δοκιμάζει ζητάει τη συνταγή. Πρόσφατα χρειάστηκε να τη δώσουμε σε δύο φίλες της οικογένειας, ενώ προχθές και η κυρία Έλλη μού ζήτησε να μάθει το know-how. Νισάφι πια, είπα, και αποφάσισα ότι τα παξιμαδάκια θα γίνονταν η επόμενη ανάρτηση του μπλογκ για να παραπέμπω εκεί (εδώ δηλαδή) κάθε ενδιαφερόμενο. Και μιας και σήμερα, αντί να ξυπνήσω στις 7.30 το πρωί ξύπνησα στις 6.30 (όχι, δεν πήρα χαμπάρι την αλλαγή της ώρας) μπήκα πουρνό πουρνό στην κουζίνα για να φουρνίσω και να ξεπεράσω τα νεύρα από το ά δ ι κ ο πρωινό ξύπνημα.
Παξιμαδάκια με γλυκάνισο
1 κούπα ζάχαρη
1 κούπα πορτοκαλάδα
1 κούπα σπορέλαιο
1 κουταλάκι σόδα
3/4 φλυτζανάκι τριμμένο γλυκάνισο
2 κουταλάκια baking powder
800 γρ. αλεύρι (περίπου)
Ξεκινήστε αλέθοντας το γλυκάνισο. Δεν παίρνουμε τον αστεροειδή, αλλά τα σποράκια. Τα αλέθουμε όχι μόνο για να δώσουν όοοολο το άρωμά τους, αλλά και για να μην κάνουν κρατς-κρουτς στο στόμα. Αν δεν έχετε το ειδικό μαγικό μύλο κοπανίστε τα στο γουδί.
Σε μία λεκάνη βάλτε τη ζάχαρη μαζί με όλα τα υγρά (πορτοκαλάδα, λάδι) και τη σόδα.
Προσθέστε και το γλυκάνισο. Το μείγμα θα πάρει ένα έντονο σκούρο χρώμα.
Προσθέστε λίγο από το αλεύρι και τα δύο κουταλάκια μπέικιν πάουντερ.
Ανακατέψτε με το γδάρτη μέχρι να γίνει παχύρρευστος χυλός.
Συνεχίστε να προσθέτετε αλεύρι, ζυμώνοντας πια με το χέρι σας. Η ζύμη που θα προκύψει θα πρέπει να είναι μαλακιά και αφράτη, ελάχιστα κολλώδης, χωρίς όμως να αφήνει υπολείμματα στο χέρι. Αν βάλετε παραπάνω αλεύρι η ζύμη θα σφίξει πολύ και τα παξιμαδάκια σας θα γίνουν πέτρες! Στα υλικά αναφέρω 800γρ. αλεύρι, όμως αυτό δε σημαίνει ότι μπορεί να χρειαστεί λιγότερο ή περισσότερο. Εμένα σήμερα μου πήρε 770 γραμμάρια. Ο κανόνας που πρέπει να τηρηθεί περιγράφτηκε 4 γραμμές πιο πάνω...
Χωρίστε τη ζύμη σε τέσσερα ίσα κομμάτια. Στην ανάγκη ζυγίστε το συνολικό βάρος της ζύμης, διαιρέστε δια του τέσσερα και αρχίστε να ζυγίζετε ένα ένα τα κομμάτια, ώστε να έχουν το ίδιο βάρος. Αν πάλι βαριέστε ή αν "κόβει το μάτι σας" κάντε το χωρίς βαρετές αριθμητικές πράξεις.
Φτιάξτε 4 μπαστούνια και πατήστε τα λίγο από πάνω για να γίνουν πιο πλακουτσωτά.
Βάλτε τα σε μία λαμαρίνα επάνω σε αντικολλητικό χαρτι και με ένα μαχαιράκι (χωρίς δόντια) κόψτε τα σε πάχος ενός εκατοστού.
Ψήστε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 για περίπου μισή ώρα, μέχρι να πάρουν χρυσαφί χρώμα. Βγάλτε τα από το φούρνο, αφήστε τα λίγο να κρυώσουν και ξανακόψτε τα στα ίδια σημεία με πριν, για να χωρίσουν τα παξιμαδάκια το ένα από το άλλο.
Χαμηλώστε το φούρνο στους 100 βαθμούς. Ξαπλώστε τα παξιμαδάκια σε δύο πια λαμαρίνες και βάλτε και τις δύο μαζί στο φούρνο, στο αέρα καλύτερα, για περίπου μία ώρα, ώστε να φρυγανιστούν και να ροδίσουν. Καλό είναι, για να αποκτήσουν ομοιόμορφο χρώμα, να γυρίσετε τα παξιμαδάκια τα πάνω κάτω αλλά και τις λαμαρίνες περίπου στη μισή ώρα φρυγανίσματος.
Σκανδαλιστικά μυρωδάτα! Ακόμα δε σας γαργάλισε τη μύτη το άρωμά τους;;;;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήκάποιος να με βοηθήσει να σταματήσω να τρώω αυτά τα υπέροχα παξιμαδάκια...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆννα, δύο απορίες: 1)πόσα γραμμάρια είναι το γλυκάνισο, για να ξέρουμε να το ζητήσουμε στο κατάστημα με τα μπαχαρικά; και 2) τι είδους σπορέλαιο αγοράζεις;Το εμπιστεύεσαι ως προς την ποιόητητα; Γιατί σπορέλαιο και όχι ελαιόλαδο; Νατάσσα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝατασσάκι, υπολόγισε ότι το μισό φλυτζανάκι γλυκάνισο είναι περίπου 13 γραμμάρια. Τίποτα δηλαδή! Αλλά έχει τόοοοσο άρωμα! Όσο για το ελαιόλαδο, δεν το προτιμώ γιατί δίνει πιο βαριά γεύση στο τέλος. Σπορέλαιο παίρνω αυτό που λέγεται "ήλιος" στο κίτρινο μπουκάλι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠες μου όταν τα φτιάξεις. Είναι τα αγαπημένα της Φωτεινής...
Ωραία, ευχαριστώ για τις επεξηγήσεις! Θα τα φτιάξω το Σαββ/κο για τους γονείς μου,σκέφτομαι.Να πάω να τους δω με το πεσκέσι μου (συνήθως γίνεται το αντίστροφο). Είναι στο στυλ που θα τους αρέσει, κάτι όχι με σοκολάτα και πιο παραδοσιακό σαν εικόνα. Αναρωτιέμαι, όλοι οι γονείς (δικοί σου, δικοί μου κτλ) ίδια γούστα έχουν;Φιλιά, Νατάσσα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικά !!! ... Τα έφτιαξα και έγιναν ανάρπαστα !!! ... Ευχαριστώ για την όμορφη και απλή συνταγή ... Σέβα
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι για την επιτυχία!
ΑπάντησηΔιαγραφή