Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

Η πανακότα σε στρώσεις εκρηκτικών γεύσεων



Δροσερό γλυκό, καλοκαιρινό, εντυπωσιακό που προτείνει η Zoe. Οι μόνοι που δε θα το αγαπήσουν είναι όσοι δεν αγαπούν τον καφέ, αν και εγώ μετράω ήδη ένα μη καφεπότη που υπέκυψε στη γεύση του. Ως παραλλαγή παραλείψτε τον καφέ και αυξήστε τη δόση του κακάο.
Δε χρειάζεται ιδιαίτερες δεξιότητες για να το πετύχετε, μόνο αρκετό χρόνο και υπομονή. Υπέροχο επιδόρπιο που συμπληρώνει ένα υπέροχο γεύμα.

Για την πανακότα

1 λίτρο κρέμα γάλακτος
1/2 κούπα ζαχαρούχο γάλα
1 λοβό βανίλιας
3/4 κούπας ζάχαρη     
1 πρέζα αλάτι
2 κουταλιές καφέ εσπρέσο στιγμής (ή 1/2 κούπα ολόκληρα σποράκια καφέ εσπρέσο, ελαφρά κοπανισμένα)
1 κουταλιά κακάο
4 κουταλάκια ζελατίνη σε σκόνη

Για το ζελέ εσπρέσο

1/2 κούπα δυνατό καφέ εσπρέσο
1 κουταλιά ζάχαρη (ή περισσότερο, αν θέλετε)
1/2 κουταλάκι ζελατίνη σε σκόνη

Βάλτε σε μια κατσαρόλα την κρέμα γάλακτος, το ζαχαρούχο γάλα, τη βανίλια (ανοιγμένη, αφού αφαιρέσετε τα σποράκια), τη ζάχαρη και το αλάτι. Αφήστε το στη φωτιά μέχρι να αρχίσει να φουσκώνει, όχι όμως να κοχλάσει.Τραβήξτε το από τη φωτιά και αφήστε το στην άκρη για δέκα λεπτά, για να δώσει περισσότερη γεύση η βανίλια.
 Ρίξτε το μισό από αυτό το μείγμα σε μια άλλη κατσαρόλα, προσθέστε το κακάο και τους κοπανισμένους κόκκους καφέ (ή τη σκόνη). Βάλτε το να ζεσταθεί (χωρίς να βράσει πάλι), ανακατέψτε να διαλυθεί το κακάο και αφήστε το στην άκρη για 20 λεπτά. Σουρώνουμε.


 Σε ένα μικρό μπολάκι (γιατί όχι και στο μπρίκι) βάλτε 2 κουταλάκια ζελατίνη με 2 κουταλάκια κρύο νερό, ώστε να βραχεί με το νερό όλη η ζελατίνη. Αν χρειαστεί λίγο παραπάνω νερό, προσθέστε το. Αφήστε τη ζελατίνη να φουσκώσει για 5 λεπτά. Επόμενος στόχος μας είναι να διαλύσουμε τη ζελατίνη στο νερό. Υπάρχουν 2 τρόποι για να γίνει αυτό: είτε το κάνουμε σε μπεν μαρί, είτε βάζουμε το μπρίκι μας σε πολύ χαμηλή φωτιά και με μεγάλη, πολύ μεγάλη προσοχή ανακατεύοντας διαλύουμε τη ζελατίνη. Δε θέλουμε να καεί…

Μόλις λιώσει η ζελατίνη τη ρίχνουμε ανακατεύοντας μέσα στο μείγμα της βανίλιας. Αφήνουμε στην άκρη.
Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία με τη ζελατίνη για το μείγμα του καφέ. Σουρώνουμε πρώτα τους κόκκους και μετά ανακατεύουμε σε αυτό τη λιωμένη ζελατίνη.

Κάνουμε την ίδια διαδικασία και για το ζελέ εσπρέσο.

Για μεγαλύτερη ευκολία βάζουμε τα δύο μείγματα σε σκεύη τύπου κανάτας, για να γεμίσουμε ευκολότερα τα ποτήρια που θα σερβίρουμε. Αν δε διαθέτουμε τέτοια, χρησιμοποιούμε κουτάλι.
Γεμίζουμε ποτηράκια ή μπολάκια ή ό,τι άλλο έχουμε με το μείγμα βανίλιας και τα βάζουμε στο ψυγείο για να σφίξουν. Όταν σφίξουν προσθέτουμε λίγο από το μείγμα του καφέ. Ξαναβάζουμε στο ψυγείο για να σφίξει. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία, αναλόγως του χρόνου και της υπομονής που έχουμε και ανάλογα με το πόσες στρώσεις θέλουμε να δημιουργήσουμε. Τελειώνουμε με μια στρώση ζελέ εσπρέσο, το οποίο μπορούμε να παρεμβάλλουμε και στο ενδιάμεσο, για να δώσει αισθητικά πιο εντυπωσιακό αποτέλεσμα και γευστικά πιο έντονη γεύση καφέ.

Απολαυστικό...

Τετάρτη 18 Ιουλίου 2012

Μαλακά σαντουιτσάκια αυστραλέζικης καταγωγής

Τον τελευταίο καιρό έχουν κάνει ξανά την εμφάνισή τους στο σπίτι αυτά τα υπέροχα, μαλακά σαντουιτσάκια, που έχουν τις ρίζες τους στην Αυστραλία. Η ιστορία έχει ως εξής: τη δεκαετία του '80, όταν ακόμα δεν είχα κλείσει την πρώτη δεκαετία παρουσίας στον κόσμο αυτό, είχαμε γειτόνισσα την κυρία Άλισον, γέννημα θρέμμα Αυστραλίας, παντρεμένη με Έλληνα. Με τα δύο της κορίτσια είμασταν πολύ φίλες (ο πληθυντικός αφορά την αφεντιά μου και την αδερφή μου). Η κυρία αυτή μας έμαθε πώς τρώνε στην Αυστραλία τα σαντουιτσάκια: τυράκι λεπτοκομμένο, ζαμπονάκι, ντομάτα και αγγούρι. Α! και βουτυράκι, βεβαίως. Και, αν αυτό δε σας φαίνεται κάτι το σπουδαίο, θα συμφωνήσω μαζί σας. Όμως, η διαφορά έγκυται στο ότι αφού φτιαχτούν τα σάντουιτς κλείνονται σε ένα τάπερ με μια βρεγμένη αλλά καλοστυμμένη πετσέτα και αφήνονται όλο το βράδυ. Με αυτόν τον τρόπο έρχονται και μαλακώνουν, αποκτούν υγρασία, υπέροχη υφή και γεύση, αφού οι γεύσεις από τα συστατικά "κάθονται".
Είναι ιδανικά για παιδικά πάρτι, αλλά εξίσου τέλεια να τα έχετε στο ψυγείο, έτσι για τη λιγούρα ή για να πιάνουν μόνα τους τα παιδιά κάθε φορά που ο λύκος ξυπνάει μέσα τους...

Σαντουιτσάκια αυσταλέζικης καταγωγής

1 φόρμα ψωμί του τοστ, με κόρα
βιτάμ για επάλειψη
γαλοπούλα λεπτοκομμένη
κασέρι λεπτοκομμένο
αγγουράκι λεπτοκομμένο
ντομάτα λεπτοκομμένη
αλατάκι
1 καθαρή πετσέτα βρεγμένη και καλά στιμμένη ή χαρτί κουζίνας μουλιασμένο

Απλώστε τις φέτες το ψωμί στον πάγκο της κουζίνας σε ζεύγη. Στη μια φέτα του κάθε ζεύγους αλείψτε βούτυρο και βάλτε από πάνω τυρί, γαλοπούλα, αγγουράκι και ντομάτα. Αλατίστε ελαφρώς .


Καπακώστε τα ψωμιά, ώστε να δημιουργηθούν σάντουιτς. Βάλτε το ένα πανω από το άλλο...
Με το χέρι σας πιέστε αρκετά την κάθε "στίβα" για να μειωθεί ο όγκος της (εδώ βλέπετε το χέρι της αδερφής μου).
Με ένα μεγάλο μαχαίρι κόψτε το το κάθε πυργάκι στα τέσσερα, για να δημιουργηθούν τριγωνάκια.
Προσπαθείτε να κρατάτε καλά το ψωμί για να μην σπάσει. Βάλτε τα κομμένα, πλέον, πυργάκια μέσα σε ένα ευρύχωρο τάπερ.
Τοποθετήστε την πετσέτα μέσα στο τάπερ. Καλό είναι να μην ακουμπά τα σαντουιτς. Αλλά και να τα ακουμπά, δε χάθηκε ο κόσμος.
Καπακώστε τα, βάλτε τα στο ψυγείο και ξεχάστε τα. Σίγουρα την επόμενη μέρα θα είναι απλά και θεϊκά...


Τρίτη 17 Ιουλίου 2012

Ρυζόγαλο με άρωμα Λεβάντα



Μετά από πολλές προσπάθειες η βλάβη στο ίντερνετ αποκαταστάθηκε πριν μερικές μέρες κι εγώ βρέθηκα ξαφνικά ανοργάνωτη στο θέμα των αναρτήσεων. Γιατί, διάφορα καλούδια έχω φτιάξει αυτό το διάστημα, όμως δεν είχα επεξεργαστεί τις φωτογραφίες, ενώ για άλλα διαπίστωσα ότι δεν ήμουν και τόσο επιμελής στο θέμα "φωτογραφία" οπότε συνειδητοποίησα ότι δεν έχω υλικό.
Αφήνω την γκρίνια και περνάω στο προκείμενο: Ρυζογαλάκι με άρωμα λεβάντα. Η λεβάντα είναι ένα 'αρχοντικό' αρωματικό, με πολύ ξεχωριστή γεύση και μυρωδιά, που δυστυχώς, έχει κακοποιηθεί από τα χημικά υποκατάστατα που κυκλοφορούν στο εμπόριο σε διάφορες εκδοχές. Στη φυσική του όμως μορφή είναι ένα όνειρο. Εμένα, ευτυχώς, με τροφοδοτεί τα τελευταία χρόνια με λουλούδια λεβάντας η Νίτσα, που παράγει τσουβάλια ολόκληρα στην αυλή της. Δεν τα κάνω όλα ρυζόγαλο ή σιρόπι λεβάντας αλλά μπαίνουν και στη ντουλάπα, αφού αποξηραθούν.
Την αυθεντική συνταγή θα τη βρείτε στο cafefernando.

Ρυζόγαλο με Λεβάντα

1/2 κούπα ρύζι αρμπόριο
1,5 κούπα νερό
2,5 κούπες γάλα
2/3 κούπες ζάχαρη ή και λιγότερο
2,5 κουταλάκια κόρν φλάουρ
2 κουταλάκια λεβάντα

Βάλτε σε ένα τούλι τη λεβάντα και ρίξτε τη σε ένα κατσαρολάκι με τη ζάχαρη και το γάλα. Αφού βράσει σβήστε τη φωτιά και αφήστε τη λεβάντα μέσα στο γάλα για τουλάχιστον μισή ώρα, μέχρι να μουλιάσει καλά.

 

Σε άλλο κατσαρολάκι βάλτε να βράσει το νερό, ρίξτε μέσα το ρύζι και αφήστε το να μαγειρευτεί περίπου 15 λεπτά με το καπάκι μισάνοιχτο, μέχρι να εξατμιστεί το νερό.
Ρίξτε μέσα στο γάλα το ρύζι, αφαιρέστε το τούλι, και βάλτε το στη φωτιά. Σε ένα μπωλάκι ανακατέψτε το κόρν φλάουρ με μερικά κουταλάκια κρύο νερό για να διαλυθεί. Όταν ζεσταθεί καλά το γάλα ρίξτε μέσα το διαλυμένο κόρν φλάουρ και ανακατέψτε καλά. Μετά από 5 λεπτά κατεβάστε από τη φωτιά, σερβίρετε και πασπαλίστε λίγη λεβάντα από πάνω.
Διατηρήστε το στο ψυγείο σκεπασμένο με μεμβράνη.