Χίλιες και μία Γεύσεις στην Κωνσταντινούπολη

Και για να είμαι πιο σωστή πρέπει να πω «Χίλιες και μία μυρωδιές» στην Πόλη. Γιατί στην Βασιλεύουσα, από νωρίς το πρωί μέχρι πολύ αργά το βράδυ από παντού σου επιτίθενται υπέροχες μυρωδιές, ακαταμάχητες, που γαργαλάνε προκλητικά το ρουθούνι και σε παρασύρουν σε γευστικές αμαρτίες. 

Αϊράνι, τέλειο χωνευτικό

      Είναι απίστευτό πώς όλα περιστρέφονται γύρω από το φαγητό (σαν τον περιστρεφόμενο γύρο;;;), το οποίο φιγουράρει στις βιτρίνες των εστιατορίων, ενίοτε συνοδεία γυναικών που ζυμώνουν φρέσκιες πίτες ψημένες στην πλάκα, παραγεμισμένες με χόρτα, κιμά, τυρί ή ό,τι άλλο φανταστεί κανείς.

 

Φρεσκοζυμωμένες και φρεσκοψημένες πίτες

      

 Οι γείτονές μας είναι μάστορες της μαγειρικής τέχνης. Μπορεί τα πιάτα τους να μην έχουν ευφάνταστους τίτλους ούτε εκλεπτυσμένη παρουσίαση, είναι όμως απίθανα σε γεύση, χορταστικότατα και πάμφθηνα!

Ορεκτικά στο Cennet

      Έφτασα στην Κωσνταντινούπολη μία Πέμπτη του προηγούμενου μήνα μαζί με τρεις καλούς φίλους. Μέναμε στην περιοχή Ταξίμ, κοντά στον πύργο του Γαλατά και δίπλα από την Istiklal, τον εμπορικό πεζόδρομο της Πόλης, στην περιοχή όπου άλλοτε έμεναν εύποροι Έλληνες. Την πρώτη μέρα το μόνο που μας απασχόλησε ήταν να δοκιμάσουμε όσο το δυνατό περισσότερα καλούδια. Μπαίναμε για αλμυρό, βγαίναμε κ μπαίναμε στην επόμενη βιτρίνα με τα γλυκά, και πάλι το ίδιο. Παράκρουση! Έπρεπε να προλάβουμε να ικανοποιήσουμε τον ουρανίσκο μας, γιατί το στομάχι μας ήταν προ πολλού αδιαμαρτύρητο.

      Ένα από τα χαρακτηριστικά της πόλης είναι η πολυκοσμία, η ακατάπαυστη κίνηση και η φασαρία. Χάρη σε αυτή την πολυκοσμία δημιουργούνται οι λιχουδιές που μπορείς να απολαύσεις ανά πάσα στιγμή στο δρόμο: kumpir, (δηλαδή πατάτα ανοιγμένη και παραγεμισμένη με καλαμπόκι, λουκάνικο, λάχανο τουρσί, διάφορες σαλάτες, ελιές κτλ), σάντουιτς με ψητό σκουμπρί και κρεμμύδι, καυτερό μύδι με ρύζι, ιτσλί κιοφτέ ή στα κυπριακά κούπες (κεφτεδάκια με κρούστα από πλιγούρι), ντονερ από μοσχάρι ή κοτόπουλο κομμένο στο χέρι με εξαιρετική δεξιοτεχνία, πεϊνιρλί. Σε όλα αυτά προστίθενται τα κεμπάπ, οι σούπες φακής ή γιαουρτιού με δυόσμο και φυσικά τα…ΓΛΥΚΑ!

Πικάντικο μύδι με ρύζι

Ιτσλι κιοφτέ, στα κυπριακά "κούπες"

Ψητό σκουμπρί σε σάντουιτς

      

Κιουμπιρ

Ό,τι μπορεί να μπει πάνω από το "Κιουμπιρ"

 Γλυκά, γλυκά, γλυκά…ο παράδεισός μου. Νομίζω ότι μπορώ να ζήσω μόνο με αυτά… Η πηγή του γλυκού στη Εφτάλοφο ήταν το ζαχαροπλαστείο Saray όπου το 80% των πελατών ήταν Έλληνες. Μάλιστα, τα γκαρσόνια μας μιλούσαν Ελληνικά! Υπέροχα και τραγανά τα σιροπιαστά, μυρωδάτα, με πράσινο φιστίκι, καρύδι, κρέμα. Αποκάλυψη ήταν το κιουνέφε με το ξεχωριστό βούτυρο (μάλλον δε θα ξαναφτιάξω ποτέ μου κιουνέφε) και το κατά κόκκινο γυαλιστερό κυδώνι γλυκό με ένα αμαρτωλό κομμάτι καϊμάκι από πάνω.

Βιτρίνα στο Saray

Βιτρίνα στο Saray

Άλλη μία βιτρίνα με σαραγλάκια πράσινου φυστικιού και κρέμας

     

Στον Hasan Usta βρήκα το βασίλειο της κρέμας. Ασουρέ (κρέμα από βραστό σιτάρι με ξηρούς καρπούς και φρούτα-ανώτερο από του Saray), μουχαλεμπί από γάλα ή νερό, καζάν ντιμπί, κρέμα με κοτόπουλο. Η μεγάλη διαφορά που έχουν οι κρέμες τους από τις δικές μας είναι ότι τις κάνουν  με κάποιο μαγικό τρόπο «μαστιχωτές» στο στόμα. Κολλάνε λες και θέλουν να παίξουν μαζί μας, ώστε να τις «παιδέψουμε» περισσότερη ώρα στο στόμα. 

Λαχταριστές κρέμες

      Φυσικά, σαν ψυχοπαθής με τα γλυκάκια, φρόντισα να εξασφαλίσω μία κουτίτσα στην οποία κόλλησα επάνω ετικέτες «εύθραυστο/this side up» που είχα πάρει μαζί μου και μέσα στην οποία ταξίδεψαν τα λάφυρα από την Πόλη!

Στη σκεπαστή αγορά

      Όσο για τα φρούτα…χόρτασε το μάτι μας από τους ατέλειωτους πάγκους με τα βυσσινί ρόδια που μετατρέπονταν στο λεπτό σε φρεσκότατους χυμούς, το ίδιο και οι ανανάδες. Κυριακή μεσημέρι, στο δικό τους Μοναστηράκι, πλανόδιοι ήρθαν με τα καρότσια τους φορτωμένα μάνγκο και είτε τα πουλούσαν ολόκληρα, είτε στα καθάριζαν επί τόπου για να το απολαύσεις μέσα στη βουή του όχλου.

Άπειρα ρόδια και ανανάδες

Φυσικός χυμός Ρόδι

      Έφυγα από τη Ρόδο με μία βαλίτσα 8 κιλών, άδεια και γύρισα με 21 κιλάκια και πολλά καλούδια. Λουκούμια, ξύδι ροδιού, ρόδια, μάνγκο, ασουρέδες, σιροπιαστά, γιουφκά, πράσινο φυστίκι σε σκόνη και πολλά πολλά άλλα πράγματα που περιμένουν υπομονετικά στο ντουλάπι ή στο ψυγείο για να έρθει η σειρά τους να δώσουν χαρά σε γευστικούς θύλακες.