Εναλλακτική φάβα & ντιπ φακής

  Το ομολογώ! Είμαι από αυτές που έχουν το προνόμιο να απολαμβάνουν ακόμα το φαγητό της μαμάς, το οποίο υπέρ-εκτιμώ. Γεύσεις καθαρές, παραδοσιακές, προσεγμένες και συνήθως γεύσεις της παιδικής μου ηλικίας (αν και μάλλον με λιγότερα λιπαρά). Εννοείται ότι θα μου άρεσε να μαγειρεύω κατά βάση εγώ, αλλά ας όψονται οι δουλειές, το Δ.Ν.Τ (καλή καραμέλα), η κρίση, η έλλειψη χρόνου και πολλά άλλα. Όμως, όταν η μητέρα μου είναι εκτός, ο κλήρος για το μαγείρεμα πέφτει σε μένα. Και καλώς, έχω να πω, γιατί διαφορετικά θα τη βγάζαμε με σάντουιτς από γνωστά καφέ της πόλης ή με κάποιο ασιατικό delivery.

 Εφόσον χθες το πρωί η αρχόντισσα και κυρά του σπιτιού μας έφυγε για μερικές μέρες στην πρωτεύουσα, έπρεπε να σκεφτώ για το σημερινό μεσημεριανό φαγητό. Κάτι σχετικά γρήγορο, που θα μαγειρευόταν από την προηγούμενη και θα μπορούσε να φαγωθεί ευχάριστα την επόμενη. Δε δυσκολεύτηκα να καταλήξω στη λύση-όσπριο, όμως θα έπρεπε σε αυτό να λάβω υπόψη μου τον παράγοντα Λουκία. Η αδερφή μου έχει αρκετά "δεν" στο φαγητό της και μερικά από αυτά αναφέρονται στα όσπρια.

  Η φάβα είναι από τις αγαπημένες μου τροφές, που στο σπίτι απολαμβάνουμε όχι σαν μεζέ ή συνοδευτικό, αλλά ως κυρίως πιάτο. Έτσι, το αποφάσισα: για την Παρασκευή το μενού θα είχε μία "πειραγμένη" φάβα, την οποία θα μπορούσε να φάει αδιαμαρτύρητα η sister. Άρχισα να στίβω το μυαλό μου για τα τρικ που θα μπορούσα να κάνω και κατέληξα κάπου εδώ:

  Πρώτα-πρώτα θεώρησα βασικό να προσθέσω λαχανικά στο φαγητό, για να πάρει νοστιμιά. Στη συνέχεια σκέφτηκα ότι δεν είναι απαραίτητο τα όσπρια να βράζουν μόνο μέσα σε νερό, συνεπώς έβγαλα από το ντουλάπι ένα μπουκάλι λευκό κρασί. Για μία γεύση δοσιάς ξεφλούδισα ένα πορτοκάλι και, τέλος, την καθοριστική κίνηση την έκανα παίρνοντας το βαζάκι με το κίτρινο κάρυ! 

  Το αποτέλεσμα ήταν ανατρεπτικό και βελούδινο, φάβα έτρωγες και φάβα δεν καταλάβαινες. Αν έχετε κι εσείς στην οικογένεια παράξενους που δεν αγαπάνε τα όσπρια ακολουθήστε τα παρακάτω βήματα:

Εναλλακτική φάβα

1 κούπα φάβα
1 μέτριο κρεμμύδι
1 σκελίδα σκόρδο
1 πράσινη πιπεριά
1 μέτριο καρότο
2-3 φλούδες από πορτοκάλι (χωρίς το άσπρο μέρος που πικρίζει)
1 κούπα λευκό ξηρό κρασί
1 κουταλάκι γλυκό κάρυ
μισή κούπα ελαιόλαδο

Σε μία κατσαρόλα βάλτε τη φάβα και σκεπάστε τη με νερό έτσι ώστε να έχει 2 δάχτυλα νερό πάνω από αυτή. Όταν αρχίσει να βράζει θα αρχίσει να αφρίζει. Μαζέψτε τον αφρό με ένα κουτάλι και πετάξτε τον. Ρίξτε μέσα το κρεμμύδι, το σκόρδο, την πιπεριά και το καρότο ψιλοκομμένα. Χαμηλώστε τη φωτιά στο 1 και μισοκλείστε την κατσαρόλα. Αφήστε το φαγητό να βράζει, αλλά προς Θεού, μην το ξεχάσετε. Να το νοιάζεστε γιατί σύντομα θα διψάσει και θα θέλει υγρά. Τότε προσθέστε το κρασί. Αφήστε και πάλι να βράσει ελέγχοντας συχνά-πυκνά. Μετά από κανένα εικοσάλεπτο αφαιρέστε τις φλούδες πορτοκαλιού. Υπολογίστε ότι όταν η φάβα θα έχει ψηθεί τα υγρά της θα πρέπει σχεδόν ίσα ίσα να την καλύπτουν από πάνω. Όταν είναι ψημένη προσθέστε το ελαιόλαδο και αφήστε το να πάρει ένα βρασμό, όχι παραπάνω, για να μη χάσει τη γεύση του αλλά και για να μη "βαρύνει". 

  Γενικά, με τα όσπρια πρέπει να προσέχουμε στο τελικό στάδιο ψησίματος γιατί μπορεί εύκολα να κολλήσουν στον πάτο της κατσαρόλας. Κρίμα είναι!

   Επανέρχομαι στη φάβα μου. Εμένα σχεδόν ποτέ η φάβα δε μου λιώνει από μόνη της, πράγμα που δε με απασχολεί καθόλου, μιας και το μίνι πίμερ κάνει θαύματα. Αν δεν έχετε περάστε την από το μύλο. Στο τέλος προσθέστε το κάρυ και το αλάτι.

Μέσα στο γενικότερο πλαίσιο οσπρίων που περιέγραψα πιο πάνω εντάσσεται αυτό το θεσπέσιο ντιπ φακής που έφτιαξα με περισσευούμενη φακή της μαμάς. Η δύστυχη η φακή για μέρες πούντιαζε στο ψυγείο και κάνα-δυό φορές γλίτωσε από τις άγριες διαθέσεις της μαμάς μου που ήταν έτοιμη να την πετάξει. Την Τρίτη, μιας και δεν ήμουν στη δουλειά την έβγαλα από το θάλαμο (που λένε στην Κύπρο), την ξέπλυνα καλά καλά σε ένα σουρωτήρι και την άλεσα στο μούλτι. Πρόσθεσα 2 κουταλάκια του γλυκού γιαούρτι στραγγιστό, 2 κουταλάκια ταντούρι, μία σκελίδα σκόρδο, λίγο ελαιόλαδο και ελάχιστο βαλσαμικό ξύδι. Η Λουκία απόρησε για το τί ήταν αυτό το ωραίο πράγμα, το οποίο προσδιόρισε ως γιαούρτι με πάπρικα. Τόσο πολύ είχε εξαφανιστεί η γεύση της πρώτης ύλης.

Θυμηθήτε το αυτό την επόμενη φορά που θα ετοιμάζεστε να ξεφορτωθείτε τη φακή της προηγούμενης μέρας ;-)