Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Chutney Πεπονιού


Έχω πάρα πολύ καιρό να ανεβάσω κάτι σε αλμυρό. Αυτό οφείλεται στη μεγάλη αδυναμία που έχω στα γλυκά. Θα μπορούσα να τρέφομαι κατά αποκλειστικότητα με γλυκά, αν ήξερα ότι αυτό δε θα επιφέρει ζάχαρο και ένα σωρό άλλες βλάβες στον οργανισμό μου.
Τελευταίως, έμαθα και κάτι που με έκανε να εκτιμήσω ακόμα περισσότερο τους ζαχαρένιους πειρασμούς. Ο Νίκος Λυγερός, ο Έλληνας με IQ 189-το διπλάσιο δηλαδή σε σχέση με το μέσο iq- όχι μόνο είναι και αυτός εξαρτημένος από τα γλυκά, αλλά υποστηρίζει ότι αυξάνουν το δείκτη ευφυΐας.  Τώρα, θα μου πείτε, εγώ με τα τόσα γλυκά που έχω καταβροχθίσει στη ζωή μου θα έπρεπε να ήμουν genious, αλλά αφού το λέει ο Λυγερός, εγώ πάω πάσο!
Ήδη έχω στο μυαλό μου, στο στομάχι μου αλλά και σε φωτογραφίες την αλμυρή συνταγή που έφτιαξα σήμερα για μεσημεριανό και την οποία εκτίμησε ιδιαίτερα μέχρι και η μαμά, αλλά νομίζω ότι η μετάβαση από το γλυκό ποστ στο αλμυρό δε μπορεί να γίνει έτσι απότομα. Γι’ αυτό προτείνω για σήμερα κάτι γλυκό και αλμυρό μαζί, όχι φαγάκι αλλά συνοδευτικό ψητών κρεατικών. Ένα τσάτνεϊ.
Τα chutneys τα έχω εκτιμήσει ιδιαίτερα τα τελευταία δύο χρόνια, οπότε και άρχισα να τα φτιάχνω ακολουθώντας της οδηγίες της Food Junkie Not Junk Food, η οποία έχει ανεβάσει στη σελίδα της chutney ντομάτας, κρεμμυδιού και νεκταρινιού. Τι εστί chutney; Πρόκειται για αλμυρή μαρμελάδα που πρωτοεμφανίστηκε στην Ινδία αλλά γρήγορα ενσωματώθηκε στις γαστρονομικές συνήθειες των Άγγλων. Γενικά, τα περισσότερα φρούτα μπορούν να γίνουν τσάτνεϊ (συνηθίζεται το μάνγκο, το μήλο, τα φρούτα του δάσους). Η φιλοσοφία είναι απλή: ζάχαρη καστανή ή μαύρη, φρούτο σε κυβάκια, ξίδι και μπαχαρικά-συνήθως τζίντζερ, μεταξύ άλλων, τα οποία βράζουν μέχρι να γίνουν μαρμελάδα.
Εγώ έχω ήδη από πέρσι στο ντουλάπι δύο βάζα ντομάτας και ένα νεκταρινιού. Της ντομάτας θυμίζει κατά πολύ κέτσαπ και το βάζω ακόμα και μέσα σε ψωμί με τυρί για σνακ. Το chutney νεκταρινιού πηγαίνει πολύ με κρέας ψητό. Η φίλη μου η Άννα πέρσι είχε ρίξει 3 γενναίες κουταλιές σε ψητό κατσικάκι γάστρας και ήταν ένα όνειρο. Το chutney κρεμμυδιού πηγαίνει σχεδόν με όλα, ιδιαίτερα αν το απλώσετε σκέτο ή με λίγο κατσικίσιο τυρί πάνω σε ψωμάκι είναι μία πραγματική λιχουδιά.
Παρασύρθηκα όμως, έχω γράψει ένα κατεβατό και ακόμα δεν έχω φτάσει στο chutney πεπονιού που προτείνει το γαλλικό Larousse Cuisine. Με το πεπόνι τελευταίως έχω αναπτύξει σχέση έρωτα, τα αγοράζω δέκα δέκα από τη λαϊκή κάθε εβδομάδα. Ξεφεύγοντας από τους παραδοσιακούς συνδυασμούς 'πεπόνι με προσούτο ή σύκο', αποφάσισα να δοκιμάσω αυτή την αλμυρή μαρμελάδα, που είναι ιδιαίτερη, περισσότερο φρουτένια από την αντίστοιχη νεκταρινιού αλλά και περισσότερο αρωματική, βρίσκω.

Voilà la recette, ιδού η συνταγή, την οποία θα πρέπει να 'σπάσετε' σε δύο μέρες!

 Chutney Πεπονιού

1 κιλό πεπόνι, όχι πολύ ώριμο
250 γρ. καστανή ζάχαρη
300 ml ξύδι από μήλο
1 κουταλάκι αλάτι
1 πράσινο μήλο
½ λοβό βανίλιας (δεν έβαλα)
1,5 εκατοστά ρίζα τζίντζερ
Μισό ξύλο κανέλλας
3 καρφάκια γαρύφαλλο
150 γρ. σταφίδες (εγώ έβαλα λιγότερες)
Λίγο τριμμένο μοσχοκάρυδο (δεν το συμπαθώ πολύ)


Καθαρίστε και κόψτε σε μικρά κυβάκια το πεπόνι. Πασπαλίστε το με το αλάτι, ανακατέψτε απαλά για να πάει παντού και αφήστε το στο ψυγείο όλο το βράδυ για να κατεβάσει τα ζουμιά του. Την άλλη μέρα βάλτε το σε σουρωτήρι για να στραγγίξει καλά. 

 Σε μια βαθιά κατσαρόλα ρίξτε μέσα το πεπόνι, το μήλο καθαρισμένο και κομμένο σε κυβάκια, το ξίδι, τη ζάχαρη, το τζίντζερ. Αφήστε το σε μέτρια φωτιά να βράσει αρκετά μέχρι να εξατμιστεί η έντονη οξύτητα του ξιδιού.
 Προσθέστε τις σταφίδες, την κανέλλα, τα γαρύφαλλα, τη βανίλια (αν τη βάλετε σκίστε τη στη μέση και πάρτε τα σποράκια της), το μοσχοκάρυδο και αφήστε το να βράζει για περίπου 45 λεπτά. Να ανακατεύετε απαλά ανά διαστήματα, ώστε να μη σας κολλήσει στον πάτο, γιατί όσο εξατμίζονται τα ζουμιά και καραμελώνει τόσο πιο εύκολα κολλάει. Επίσης, όταν μειωθούν πολύ τα ζουμιά χαμηλώστε τη φωτιά στην πιο χαμηλή σκάλα. Όσο περνάει η ώρα θα διαπιστώνετε ότι το χρώμα του φρούτου αλλάζει και γίνεται πιο καραμελιζέ.



Από το αποτέλεσμα που αυτή τη στιγμή κρυώνει μέσα στο βαζάκι του, είμαι σίγουρη ότι θα το συνοδεύσω τέλεια όχι μόνο με κρέας αλλά και με τυρί τύπου camembert ή brie. Και με μία απαλή γραβιέρα θα είναι τέλειο!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου