Βραχάκια πραλίνας

Η Ανάσταση μας έχει αφήσει για τα καλά και εμείς οι εργαζόμενοι έχουμε ήδη επιστρέψει στους πληκτικούς ρυθμούς της δουλειάς. Οι λαγοί, οι κότες και τα αβγά τους που στόλιζαν το σπίτι έχουν επανατοποθετηθεί στις κούτες τους περιμένοντας να περάσει ένας χρόνος για να ξαναμοστραριστούν στα σαλόνια. Τελικά τι μένει να μας θυμίζει το Πάσχα; Μάλλον τα διάφορα καλούδια που έχουν κατακλύσει το ψυγείο, τις φοντανιέρες και τα τάπερ. Εμείς για φέτος φτιάξαμε «μόνο» κουλουράκια, τσουρέκια, φλαούνες, τυρόπιτες και σοκολατάκια. Οι κυπριακές φλαούνες δε μας βγήκαν σούπερ, στα άλλα όλα καλά τα πήγαμε, η μαμά δηλαδή, γιατί εγώ ήθελα να ξεφύγω από την παράδοση κι έτσι ασχολήθηκα με τα σοκολατάκια που σας παρουσιάζω, στα οποία έχω εθιστεί σε τέτοιο βαθμό ώστε κάθε μέρα μετά το μεσημεριανό βάζω μπροστά μου το τάπερ και τα καταβροχθίζω! Μου ξυπνούν μνήμες πραλίνας Βελγίου με την κρεμώδη υφή και το απίστευτο άρωμα φουντουκιού.

Τα βραχάκια, των οποίων την πρωτότυπη συνταγή θα βρείτε στο gloubiblog, γίνονται σχετικά εύκολα, όχι όμως γρήγορα, μιας και θα πρέπει να κάνετε υπομονή μέχρι να σφίξει πρώτα η πραλίνα και μετά όλο το σοκολατάκι. Η μαεστρία βρίσκεται στην δημιουργία της πάστας πραλίνας, γιατί προκειμένου να σχηματιστεί θα πρέπει να λιώσετε καλά καλά τα καραμελωμένα φουντούκια.

Βραχάκια Πραλίνας

Για την πραλίνα

360 γρ. φουντούκια ξεφλουδισμένα
2 βανίλιες μαδαγασκάρης
310 γρ. ζάχαρη αχνη (έβαλα κοινή)

2-3 σταγόνες λεμόνι
300 γρ. σοκολάτα γαλακτος
80 γρ. σοκολάτα κουβερτούρα
3 πρέζες αλάτι

Για την επικάλυψη

400 γρ. σοκολάτα γάλακτος (μην την αντικαταστήσετε με κουβερτούρα, το δοκίμασα αλλά χαλά τη γεύση)
200 γρ. φουντούκια κοπανισμένα

Ανάψτε το φούρνο στους 100 βαθμούς και απλώστε πάνω στη λαμαρίνα τα φουντούκια ώστε να ζεσταθούν.

Σε ένα τηγάνι σε μέτρια φωτιά βάλτε τη ζάχαρη μαζί με τις σταγόνες λεμονιού, το αλάτι και τα σποράκια από τις βανίλιες. Αφήστε τη ζάχαρη να λιώσει χωρίς να την ανακατεύετε. Όταν η καραμέλα σας πάρει ωραίο χρώμα ρίξτε μέσα σε αυτή τα φουντούκια και ανακατέψτε καλά μέχρι να καλυφτούν από τη λιωμένη ζάχαρη. Προσέξτε γιατί η καραμέλα είναι εξαιρετικά καυτή! Απλώστε τα φουντούκια σε λαμαρίνα πάνω στην οποία έχετε βάλει αντικολλητικό χαρτί και αφήστε τα να κρυώσουν καλά.

Έπειτα, σπάστε σε κομμάτια την καραμέλα με τα φουντούκια και αρχίστε να τα λιώνετε στο μούλτι κάνοντας σύντομες και διακεκομμένες κινήσεις. Από το πρώτο άλεσμα, οπότε τα φουντούκια θα είναι χοντροκοπανισμένα, κρατήστε στην άκρη 6 κουταλιές. Συνεχίστε την πολτοποίηση: κάθε φορά που θα σταματάτε να βοηθάτε με ένα κουτάλι ή με μια σπάτουλα το μείγμα, ώστε να λιώσει καλύτερα στο επόμενο άλεσμα. Εγώ έκανα περίπου 9 αλέσματα για κάθε παρτίδα προς πολτοποίηση! Είναι μαγικό το πώς από στέρεα μορφή το φουντούκι μετατρέπεται σε μια πηχτή κρέμα.

Λιώστε τις σοκολάτες σε μπεν μαρί (είπαμε, να μην ακουμπά η κατσαρόλα στο νερό) και ανακατέψτε τις με την πάστα που φτιάξατε. Βάλτε το μείγμα σε ένα σκεύος, ή ένα τσέρκι ντυμένο με αλουμονόχαρτο και αφήστε το για ένα τρίωρο στο ψυγείο. Όταν θα έχει σφίξει κόψτε κυβάκια σε ό,τι μέγεθος σας αρέσει και αρχίστε να τα βουτάτε στην επικάλυψη.

Η πραλίνα έτοιμη να επικαλυφθεί

 Η διαδικασία για να φτιάξετε την επικάλυψη είναι πολύ έυκολη. Απλά θα λιώσετε τη σοκολάτα είτε σε μπεν μαρί είτε στα μικροκύματα σε χαμηλή θερμοκρασία και θα ανακατέψετε μέσα τα χοντροκοπανισμένα φουντούκια και τις 6 κουταλιές πραλίνα που είχατε κρατήσει.

Με τη βοήθεια δύο πιρουνιών βουτήξτε τα κυβάκια πραλίνας στη σοκολάτα και αφήστε τα να κρυώσουν και να στερεοποιηθούν πάνω σε αντικολλητικό χαρτί. Όταν τελειώσετε βάλτε τα στο ψυγείο και αφήστε τα για ένα βράδυ.

Διατηρήστε τα σε τάπερ ή σε φοντανιέρα εκτός ψυγείου, μη φοβάστε, δε θα λιώσει η πραλίνα.

Τόση ώρα που γράφω μου τρέχουν τα σάλια. Σπεύδω να πάρω τη δόση μου!

Κουλουράκια Βουτύρου

Πάσχα χωρίς κουλούρια δε γίνεται!

Ίσως πολλοί από εσάς να έχετε ήδη φτιάξει τα κουλουράκια σας, αλλά ειλικρινά, αν σας αρέσουν τα αφράτα μυρωδάτα κουλουράκια, δώστε σε αυτά εδώ μία ευκαιρία. Την αξίζουν πραγματικά.

Τη συνταγή αυτή που ‘έκλεψε’ πριν καμιά εικοσαριά χρόνια η μαμά μου από μία φίλη της φτιάχνουμε απαραιτήτως κάθε χρόνο στο σπίτι. Τα κουλουράκια σε σχήμα S που προκύπτουν είναι άκρως εθιστικά. Έχουν υπέροχη γεύση και μυρωδιά βουτύρου, ενώ διαλύονται με ένα απαλό κρακ στο στόμα πλημμυρίζοντάς το αρώματα.

Εμείς της οικογένειας τα ονομάζουμε «Σικκιμέ». Αυτή η φράση που είναι εντελώς κυπριακή προέκυψε πριν χρόνια, όταν σε περίοδο Πάσχα φιλοξενούσαμε το νονό μου, άνθρωπο λιχούδη με πολλά περιττά κιλά και μονίμως σε δίαιτα. Όταν ο Μιχαλάκης (ετών –αντα και βάλε) γεύτηκε αυτά τα κουλουράκια βουτύρου έμεινε εκστασιασμένος. Με μεγάλο κόπο τις πρώτες μέρες αντιστεκόταν σε ένα μόνο κουλουράκι την ημέρα, ώσπου κάποια στιγμή δεν άντεξε και είπε: «εν να φάω τζιαι σικκιμέ». Αυτό σε ελεύθερη μετάφραση αποδίδεται ως «θα φάω και δε με νοιάζει». Όπως καταλάβατε η δίαιτα του νονού έληξε άδοξα για άλλη μια φορά.

Η διαδικασία είναι απλή, η ζύμη που προκύπτει είναι εύπλαστη και μαλακή. Η δόση που δίνω είναι για τέσσερεις λαμαρίνες, μια χαρά αν θέλετε να χορτάσει η οικογένεια και να δώσετε και κανένα πεσκέσι στους κουμπάρους.

Κουλουράκια Βουτύρου

245 γρ. ζάχαρη άχνη (1,5 ποτήρι)

500 γρ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου

250 γρ. σπορέλαιο (1 ποτήρι)

1360 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (8 ποτήρια)

6 κουταλάκια baking powder (ή 2 φακελάκια)

5 αβγά +1-2 για την επάλειψη

1 φλιτζανάκι του καφέ ούζο

Προθερμάνετε το φούρνο στους 180. Στρώστε αντικολλητικό χαρτί σε 2 λαμαρίνες.

Βάλτε στον κάδο του μίξερ την άχνη, το βούτυρο και το λάδι. 

 Χτυπήστε τα δυνατά με το εξάρτημα ‘κουκουνάρα’ μέχρι να φουσκώσουν πολύ και να ασπρίσουν.

 Προσθέστε ένα ένα τα 5 αβγά. Θα προσθέτετε το επόμενο εφόσον έχει ομογενοποιηθεί το προηγούμενο. Ρίξτε μέσα και το ούζο. Ξεχωρίστε από το αλεύρι ένα φλιτζάνι και κρατήστε το στην άκρη. Αρχίστε να ρίχνετε το υπόλοιπο κούπα κούπα μέσα στο αφράτο μείγμα.

 Για να μην πνιγεί όλη η κουζίνα από σύννεφο αλευριού, κάθε φορά που προσθέτετε αλεύρι να έχετε σταματημένο το μίξερ και να το ανακατεύετε για λίγο με μία σπάτουλα. Έπειτα θέτετε σε λειτουργία το μίξερ κ.ό.κ. Όταν δείτε ότι το μίξερ δεν αντέχει άλλο ζύμωμα, βγάλτε τη ζύμη από τον κάδο και βάλτε τη σε μία καθαρή επιφάνεια, ώστε να ζυμώσετε για λίγο στο χέρι.

Επειδή το ζήτημα ‘αλεύρι’ είναι σχετικό στη ζαχαροπλαστική, να ελέγχετε ότι η ζύμη είναι μαλακή. Δε θέλουμε να σκληρύνει. Γι’αυτό το τελευταίο ποτήρι να το ενσωματώσετε λίγο λίγο, εφόσον χρειάζεται.

Πάρτε ένα κομματάκι ζύμης, ανοίξτε το σε λωρίδα και αρχίστε να στρίβετε προς αντίθετη φορά τις δύο άκριες, για να γίνει ένα S. 

Τοποθετήστε τα κουλουράκια σας σε μία λαμαρίνα με μικρή απόσταση μεταξύ τους. Χτυπήστε ελαφρά το ένα αβγό και με ένα πινέλο αλείψτε τα καλά .

 Τοποθετήστε τη λαμαρίνα στη χαμηλή υποδοχή του φούρνου και ψήστε σε συμβατικό φούρνο για περίπου 20 λεπτά, μέχρι να πάρουν ένα ωραίο χρυσαφί χρώμα.

Διατηρήστε τα σε αεροστεγές σκεύος για αρκετές εβδομάδες, αν βέβαια καταφέρετε να αντισταθείτε στον πειρασμό.

Καλό Πάσχα, καλά τσουγκρίσματα και καλά ψησίματα!

Αέρινη Pavlova

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, όταν βρισκόμαστε στην Κύπρο και η νονά μου μάς έχει τραπέζι, ένα από τα γλυκά που φτιάχνει είναι το «τουρλού τουρλού». Καθόλου κολακευτικό όνομα για ένα τόσο νόστιμο γλυκό, αν και ανταποκρίνεται πλήρως στο είδος του: μαρέγκες ανακατεμένες με φρούτα, ξερά ή φρέσκα, σιρόπι σοκολάτας, καραμέλας ή φρούτων και σαντιγί. Κάτι σας θυμίζει; Σωστά, αυτό το κατά τη νονά βαπτισθέν «τουρλού τουρλού» γλυκό δεν είναι άλλο από την Ευρωπαΐα ‘Παύλοβα’, κομψή και ντελικάτη ονομασία, καθώς του πρέπει.

Πριν κανένα εξάμηνο άρχισα να πειραματίζομαι με τις μαρέγκες και κατέληξα ότι μου αρέσει η κατηγορία μίνι, εμπλουτισμένη με καρύδα. Γιατί; Γιατί ψήνονται πιο γρήγορα απ’ ότι οι μεγάλες, γίνονται πιο τραγανές και, βέβαια, πιο αρωματικές.

Με αφορμή το τραπέζι στο σπίτι γνωστού φίλου μάγειρα πριν μία εβδομάδα (σχετικό ποστ θα βγει μελλοντικά), έφτιαξα το «τουρλού τουρλού» εκμεταλλευόμενη το ότι οι φράουλες κυκλοφορούν για τα καλά στην αγορά, είναι νόστιμες και οπτικά δελεαστικές.

Στην Παύλοβα, οι μαρέγκες μπορούν να γίνουν ακόμα και αρκετές μέρες πριν, φτάνει να αποθηκευτούν σε ερμητικά κλειστή νάιλον σακούλα, για να μην υγρασιαστούν. Όσο για το στήσιμό της, αυτό γίνεται in situ, γιατί αν γίνει από πριν το μόνο σίγουρο είναι ότι το γλυκό θα νερουλιάσει και θα γίνει χάλια μέχρι να φαγωθεί.

Έχετε, λοιπόν, έτοιμες τις μαρέγκες, τις φράουλες καθαρές και κομμένες, το ίδιο και όποια άλλα φρούτα θα χρησιμοποιήσετε, τη σαντιγί σας χτυπημένη και εντυπωσιάστε το κοινό σας στήνοντας την Παύλοβα μπροστά στα μάτια τους. Εννοείται ότι ο συνδυασμός που προτείνω δεν είναι δεσμευτικός. Σκεφτείτε τι αρέσει στον ουρανίσκο σας και ικανοποιήστε τον καταλλήλως!

Pavlova

3 ασπράδια αβγού

200 γρ. ζάχαρη άχνη (αν τις θέλετε πιο γλυκές βάλτε 250 γρ.)

40 γρ. καρύδα

330ml κρέμα γάλακτος 35% λιπαρά

250 γρ. γιαούρτι στραγγιστό 2% ανακατεμένο για να γίνει κρεμώδες

Φράουλες, μπανάνες

Σιρόπι φράουλας (ή μαρμελάδα αραιωμένη με νερό)

Φιστίκι αιγίνης τριμμένο

Χτυπήστε δυνατά στο μίξερ* τα ασπράδια μαζί με μία πρέζα ζάχαρη. Όταν τα ασπράδια φουσκώσουν καλά προσθέστε σιγά σιγά τη ζάχαρη άχνη. Θα δείτε ότι η μαρέγκα γυαλίζει. Σταματήστε το μίξερ και προσθέστε την καρύδα. Ενσωματώστε τη ανακατεύοντας απαλά με κυκλικές κινήσεις χρησιμοποιώντας μια σπάτουλα.

Στρώστε αντικολλητικό χαρτί σε 2 λαμαρίνες και βγάλτε με το κορνέ μικρά μαρεγκάκια, όχι πολύ κολλημένα μεταξύ τους, ούτε πολύ αραιά.

Ψήστε και τις δύο λαμαρίνες μαζί σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα στους 130 για μια ώρα περίπου. Στη μία ώρα ελέγξτε τα αν έχουν στεγνώσει από μέσα. Καλό είναι να τα ξεκολλήσετε και να τα αναποδογυρίσετε, ώστε να στεγνώσουν και από την κάτω πλευρά.

Χτυπήστε την κρέμα γάλακτος μέχρι να γίνει σαντιγί. Ανακατέψτε την απαλά με το γιαούρτι.

Σε ένα βαθύ μπολ βάλτε 1-2 κουταλιές από το μίγμα της σαντιγί. Ρίξτε από πάνω μαρεγκάκια, στη συνέχεια φρούτα, φιστίκι αιγίνης και σιρόπι φράουλας. Ακολουθήστε την ίδια διαδικασία μέχρι να τελειώσουν τα υλικά.

Σερβίρετε σε μπολάκια. Πασπαλίστε από πάνω επιπλέον φιστίκι για να «χορτάσει» περισσότερο το μάτι.

Scones

Δεν ξέρω αν αυτό που παρουσιάζω σήμερα το έχετε υπόψη σας. Προφανώς πρόκειται για άλλο ένα ξενόφερτο έδεσμα, το οποίο δε βλέπω να κυκλοφορεί σε φούρνους ή ζαχαροπλαστεία στα μέρη μας. Να πω ότι είναι ντεμοντέ; Δεν το νομίζω. Το βρίσκω πολύ σικ. Αλλά ακόμα και αν η σκούφια του κρατά από τα παλιά τα χρόνια, σας βεβαιώνω ότι έχει άπειρες δυνατότητες εκσυγχρονισμού.

Τα Scones, που κυκλοφορούν στα αλλοδαπά μπλογκς και ως shortcakes, η μητέρα μου μάς τα έφτιαχνε από τότε που ξαμολιόμασταν στις αλάνες γύρω από το σπίτι και επιστρέφαμε ξελιγωμένες για φαγητό. Κοινώς, πριν καλά καλά βγω από το αβγό μου. Συνταγή όχι δική της, αλλά της καλής αυστραλής γειτόνισσάς μας. Ακόμα θυμάμαι τα σάλια μου να τρέχουν περιμένοντας να λιώσει το βούτυρο πάνω στο ζεστό «ψωμάκι» για να απλώσω τη μαμακίσια μαρμελάδα, ώστε όλο αυτό να καταλήξει στην πεινασμένη μου κοιλιά.

Scones, λοιπόν, είναι μία βάση ζύμης βουτυράτης και αφράτης, πάνω στην οποία μπορείτε να κάνετε όσους συνδυασμούς θέλετε. Να τα φάτε σκέτα, με λίγο έξτρα βούτυρο, με μαρμελάδα, με φρούτα & σοκολάτα ή μόνο με σοκολάτα, με μέλι, με σαντιγί, με νουτέλα…

Εμείς προχθές τα «παντρέψαμε» με φράουλες&σοκολάτα, μαρμελάδα βύσσινο (εννοείται της μαμάς)&γαλοτύρι, σοκολάτα και πάστα από φιστίκι αιγίνης. Η βάση έχει λίγη ζάχαρη μέσα, αλλά φαντάζομαι ότι αν την παραλείψετε μπορείτε να κάνετε αλμυρά shortcakes και να τους τρίψετε από πάνω τυρί, διάφορα αρωματικά, πιπεριά κτλ.

Στη δική μου εκδοχή πρόσθεσα στο ζυμάρι σταγόνες σοκολάτας. Εννοείται ότι δεν είναι απαραίτητο να το ακολουθήσετε, ή αν σας αρέσουν τα ξερά φρούτα ψιλοκόψτε μέσα βερύκοκα, δαμάσκηνα, σταφίδες ή καβουρδισμένους ξηρούς καρπούς.

Η διαδικασία είναι απλή και μη χρονοβόρα. Διατηρούνται μαλακά για αρκετές μέρες αν τα φυλάξετε σε αεροστεγές σκεύος.

Enjoy!

Scones

440 γρ. αλεύρι

240 ml. γάλα

45 γρ. ζάχαρη

16 γρ. baking powder

1 πρέζα αλάτι

120 γρ. βούτυρο (ή μαργαρίνη) από το ψυγείο

Σταγόνες σοκολάτας

Σε ένα ευρύχωρο μπολ ανακατέψτε το αλεύρι, το αλάτι, τη ζάχαρη και το baking powder. Ψιλοκόψτε μέσα το παγωμένο βούτυρο και αρχίστε να το τρίβετε μέσα στο αλεύρι με τα δάχτυλά σας. Η ζύμη θα γίνει λίγο «σαγρέ». Προσθέστε το γάλα και ενσωματώστε το στο αλεύρι με απαλές κινήσεις. Όταν έχετε μια ζύμη, όχι λεία αλλά ομοιογενή και λίγο κολλώδη βάλτε την σε αλευρωμένο πάγκο εργασίας και απαλά πατήστε τη με τα χέρια σας για να πλατύνει σε πάχος 1-2 εκατοστά.
Αν χρησιμοποιήσετε σταγόνες σοκολάτας ή ξερά φρούτα κ.τ.λ. απλώστε τα από πάνω και διπλώστε το ζυμάρι μαλακά, δύο με τρεις φορές. Γενικά αν το ζυμάρι παραδουλευτεί θα σκληρύνει και δεν το θέλουμε.

Πάρτε ένα φλιτζανάκι ή ό,τι άλλο μέσο κοπής διαθέτετε και κόψτε στρογγυλά πιτάκια. Βάλτε τα σε λαμαρίνα στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί και ψήστε τα για 12-15 λεπτά στους 190 βαθμούς, σε προθερμασμένο φούρνο. Καλύτερα η λαμαρίνα να είναι στη μεσαία θέση του φούρνου. Αφήστε τα να κρυώσουν λίγο επάνω σε σχάρα.

Από εδώ και πέρα δημιουργήστε όπως θέλετε!

Νηστίσιμο κέικ σοκολάτα

Νηστεία; Τί είναι αυτό;
Προφανώς μπήκατε στο νόημα. Δε νηστεύω, εννοείται, αλλά η Σαρακοστή είναι η καλύτερη περίοδος του χρόνου για μένα, γιατί νηστεύει η αδερφή μου. Ξαναείπα ότι για 50 μέρες δεν τρώει τίποτα, ούτε γάλα, ούτε αβγά, ούτε τυριά. Όσο για το κρέας ούτε λόγος! Αυτό είναι το πιο ευχάριστο μέρος της διαδικασίας, όσο με αφορά. Εξηγώ: η Λουκία είναι άκρως κρεατοφάγο ον, απεχθάνεται τα όσπρια, τα λαδερά και γενικά, ό,τι δεν περιέχει κρεατάκι. Σε αντίθεση με εμένα, που ποτέ δε μου λείπει το κρέας. Εντάξει δε θα πω όχι σε ένα σουβλάκι, αλλά δε θα μου λείψει η μπριζόλα στο μεσημεριανό. Προτιμώ τα λαχανικά φούρνου. Συνεπώς, αυτές τις ημέρες χαίρομαι πάρα πολύ που δεν έχουμε γκρίνια στο μεσημεριανό για τα όσπρια, τα λαχανικά κτλ. Τα τρώει και μιλιά δε βγάζει...Μάλλον δεν πρέπει να είναι τόσο απαίσια όσο λέει...
Τί γίνεται όμως με το θέμα γλυκού; Χαλβάδες και μέλια περιλαμβάνει μόνο το μενού; Κοιτάξτε, το δικό μου ρεπερτόριο γλυκών δεν υπάρχει περίπτωση να περιοριστεί σε νηστίσιμους χαλβάδες. Είμαι γλυκατζού δηλωμένη! Είναι, όμως, πρόκληση να φτιάξεις ένα γευστικό και αφράτο κέικ που να μην έχει ούτε αβγά, ούτε γάλα, ούτε βούτυρο. Σωστά;
Ένα τέτοιο κέικ έφτιαξα και σας παρουσιάζω. Είναι εντελώς αξιοπρεπές, γευστικότατο για το είδος του και γίνεται στο δεκάλεπτο, χωρίς μίξερ.

Παρακολουθήστε:

Νηστίσιμο Κέικ Σοκολάτας

300 γρ. αλεύρι
200 γρ. ζάχαρη
50 γρ. κακάο
1 κουταλάκι baking powder
3/4 κουταλάκι σόδα
1 πρέζα αλάτι
1 λοβό βανίλιας (μόνο τα σπόρια)
350 ml σοκολατούχο ρόφημα σόγιας
130 ml σπορέλαιο
μισή κονσέρβα βύσσινα κομπόστα (προαιρετικά)
μπισκοτάκια νηστίσιμα για ντεκόρ

Προθερμάνετε το φούρνο στους 170. Ετοιμάστε τη φόρμα σας αναλόγως: ντύστε τη με αντικολλητικό ή αλείψτε τη με λάδι και αλεύρι ή, εάν είναι σιλικόνης, μην ασχοληθείτε καθόλου.

Κοσκινήστε το αλεύρι, το κακάο, το baking powder, τη σόδα, τη βανίλια, το αλάτι και ανακατέψτε τα με τη ζάχαρη.

Προσθέστε το λάδι, το ρόφημα σόγιας και ανακατέψτε μέχρι να ομογενοποιηθούν. Βάλτε το μείγμα στη φόρμα σας.

 

  Αν σας αρέσουν τα βύσσινα πάρτε όσα θέλετε και σκορπίστε τα από επάνω, πιέζοντάς τα ελαφρά να μπουν λίγο μέσα στο μείγμα. Το ίδιο κάντε και με τα νηστίσιμα μπισκότα. Ψήστε για 50 λεπτά με 1 ώρα.