Η απόλυτα αρωματική λεμονάδα

 

Τα λεμόνια τα λατρεύω, όχι μόνο στο φαγητό. Τα καταναλώνω σε κάθε τους μορφή: σαν φρούτο με αλατάκι από πάνω, σαν γλυκό του κουταλιού, ως άρωμα σε γλυκά ή κρέμες, ως σορμπρέ και ως αναψυκτικό. Για ευνόητους λόγους τα αναψυκτικά δεν πολύ είναι ευπρόσδεκτα στο σπίτι μου, όμως, τα μπουκάλια της σπιτικής λεμονάδας που φτιάχνουμε κάθε χρόνο τέτοια εποχή γεμίζουν σίγουρα ένα από τα ράφια του ψυγείου. Η μυστική συνταγή που κάνουμε έχει τις ρίζες της στην Κύπρο, όπου σε κάθε σπίτι υπάρχει σπιτική λεμονάδα όλο το χρόνο. Έτσι και στο δικό μας, η λεμονάδα είναι από τις μόνιμες κατοίκους του ψυγείου μας. Αν απορείτε πώς γίνεται να διατηρείται τόσο καιρό, η απάντηση βρίσκεται στη μεγάλη περιεκτικότητα ζάχαρης που περιέχει ο χυμός. Γιατί πρόκειται για συμπυκνωμένο χυμό τον οποίο αραιώνουμε είτε με νερό, είτε με ανθρακούχο νεράκι, κατά βούληση.

Όμως, για να πετύχετε το απόλυτο αποτέλεσμα αρώματος και γεύσεις υπάρχουν κάποιες προϋποθέσεις, με βασική το να διαθέτετε την παραδοσιακή χειροκίνητη μηχανή που συνθλίβει τη λεμονόκουπα όχι μόνο βγάζοντας το χυμό από το λεμονάκι αλλά απελευθερώνοντας κατά αυτόν τον τρόπο το αιθέριο έλαιο από τη φλούδα, το οποίο περνάει μέσα στο χυμό και κάνει τη διαφορά.

Πιστέψτε με, όσα λεμόνια και αν στίψετε, όσο αρωματικά και αν είναι, αν δε συνθλιβεί η λεμονόκουπα η λεμονάδα σας δε θα έχει το άρωμα και τη γεύση που πρέπει. Τη μηχανή αυτή που είναι ιταλική θα τη βρείτε στην Κύπρο οπωσδήποτε, σε δύο μεγέθη. Εγώ στη Ρόδο δεν την έχω εντοπίσει, ίσως να υπάρχει στην υπόλοιπη Ελλάδα, ψάξτε το. 

Έτσι ανοίγει η μηχανή για να υποδεχτεί τη λεμονόκουπα

και έτσι κλείνει....

Δεύτερη προϋπόθεση είναι να μπείτε στη διαδικασία αυτή μόνο κατά το Φεβρουάριο οπότε τα λεμόνια βρίσκονται στην καλύτερη εποχή τους: είναι πολύ ζουμερά, αρωματικά και φτηνά.

Τρίτη προϋπόθεση είναι να έχετε ένα τουλπάνι, προκειμένου να σουρώσετε το χυμό και να κρατήσει τις ίνες του φρούτου, την πούλπα δηλαδή που αν παραμείνει μέσα στο χυμό θα δώσει ένα αντιαισθητικό αποτέλεσμα στο μάτι και στον ουρανίσκο. 

 

  

Τέταρτη και τελευταία προϋπόθεση είναι να έχετε υπομονή καμιά μέρα, ώστε να λιώσει η ζάχαρη.

 Στη συνταγή αυτή δε μπορώ να δώσω γραμμάρια αλλά αναλογίες. Θα πρέπει για ένα μέρος χυμού να βάλετε ενάμιση μέρος ζάχαρη. Κανονικά γίνεται με ένα προς δύο, αλλά το βρίσκω πολύ γλυκό.

Λεμονάδα

1 μέρος χυμό

1,5 μέρος ζάχαρη

Πριν ξεκινήσετε το στύψιμο των λεμονιών θα πρέπει να τα έχετε πλύνει και στεγνώσει. Έπειτα στύψτε τα, σουρώστε το χυμό σε ένα τουλπάνι, βάλτε τον σε μια βαθιά κατσαρόλα και προσθέστε τη ζάχαρη. Ανακατέψτε να απλωθεί η ζάχαρη. Μετά από λίγη ώρα θα παρατηρήσετε ότι στην επιφάνεια συγκεντρώνεται μια κίτρινη ουσία. Αυτό είναι το αιθέριο έλαιο, οπότε μην κάνετε το λάθος και το βγάλετε. Όσο περνάνε οι ώρες η ζάχαρη λιώνει μόνη της, αλλά καλό είναι περιοδικά να της «δίνετε ένα γύρο». Στην Κύπρο κανονικά όταν λιώσει η ζάχαρη ξαναπερνάνε την έτοιμη πια λεμονάδα από το τουλπάνι για να μαζέψει τυχόν μαυράκια που περιέχει η ζάχαρη. Εγώ δεν το εφαρμόζω.

Πάρτε γυάλινα μπουκάλια καθαρά και στεγνά και βάλτε μέσα το χυμό. Καλό είναι να μη γεμίσετε απευθείας ένα ένα μπουκάλι, αλλά να βάζετε λίγο χυμό στο κάθε ένα με τη σειρά. Με αυτό τον τρόπο το έλαιο που συγκεντρώνεται στην επιφάνεια δεν πηγαίνει σε ένα μόνο μπουκάλι αλλά μοιράζεται σε όλα. Φυλάξτε τα μπουκάλια στο ψυγείο. Μετά από ένα διάστημα θα δείτε ότι στο λαιμό του μπουκαλιού θα έχει μαζευτεί μια πηχτή ουσία και η λεμονάδα θα μοιάζει σαν να έχει κόψει. Μην ανησυχείτε, είναι φυσικό να συμβεί αυτό. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι πριν τη χρήση να κουνήσετε καλά καλά το μπουκάλι.

Για να πιείτε τη λεμονάδα βάζετε ένα δάχτυλο από το συμπυκνωμένο χυμό στο ποτήρι και συμπληρώνετε το υπόλοιπο με νερό. Είναι ιδανικό το καλοκαίρι γιατί και δροσίζει και σβήνει τη δίψα.